چرا خود بد هستیم؟

نمیدونم واژه ی خود بد بودن درسته یا نه ولی چیزیه زیاد وجود داره خصوصا تو شهر و دیار ما.اگه بخام خود بد بودن رو تعریف کنم اینطور باید بگم که خود بد بودن یعنی یکی که از خودت باشه حالا قوم باشه همسایه باشه دوست باشه یا همشهری یا هر چی که به تو به خودت نزدیک باشه رو هر طور شده زمینش بزنی و باز در طرف مقابل یه غریبه ی بیگانه رو که اصلا نمیشناسیش و از ضمیرش خبر نداری رو حلوا حلواش کنی و روی چشم راهش ببری این یعنی خود بد بودن.

روی صحبت و حرف من با اون عزیزانیه که خدمات نزدیکاشون(همون قوم و دوست و همسایه و همشهری...)رو اصلا نمیبینن و باز اگه یه غریبه ی نابلدی بیاد هر کاری رو انجام بده اساسی تعریف و تمجیدش میکنن. نمونه ازین مورد زیاد داریم ولی مدتی هست که یکی از دوستان خیلی از عده ای از اطرافیان و همشهریانشون میناله و مدام حرف از رفتن از شهر و دیار پدری داره.همین موضوع و البته موضوعات قبلی اینچنینی خیلی من رو به فکر فرو برد که واقعا راه علاج این مرض یعنی خود بد بودن چیه و چطوری میتونه هر نفری خودش را در برابر این مرض واکسینه کنه.شما نظرتون چیه؟؟؟